باران که می زند

حالا دیگر مدت هاست که من واژه هایم را با تو معنا می کنم:

تنهایی یعنی ... من باشم و تو نباشی

رویا یعنی... تو در کنار من

شعر یعنی... تو

زندگی یعنی... با تو

بی تو مرگ یعنی... رهایی

آرزو یعنی... دوستم بداری

آرامش یعنی... صدایت

اعتماد یعنی... کلامت

تکیه گاه یعنی... پهنای شانه هایت

بهشت یعنی... میان بازوانت

آتش یعنی... نگاهت

مهربانی یعنی... وقتی که حرف می زنی

احساس یعنی... انکارش می کنی

عشق یعنی... نمی دانی اش

منطق یعنی... می پرستی اش

ایمان یعنی... گم شده ات

دل یعنی... جای خالی وجودت

رنج یعنی... تو با دیگری باشی

دلخوری یعنی... تو نفهمی ام

بغض یعنی... تو ندانی ام

دروغ یعنی... فراموشم شدی

خفگی یعنی... جز تو دوستم بدارد

بی قراری یعنی... اگر تو نخواهی ام

ظلم یعنی... بودی و نیامدی

و دلتنگی..

دلتنگی یعنی من

یعنی من

یعنی من